Her şey dozunda güzeldir. Açlığı gidermek için fazla yemek kilo yapar, hırslarının altında ezilenler sonunda hasta olur. kıskançlığın dozu kaçtığında ise; duygularda kişi çoğunlukla kendine zarar verirken, maalesef kıskançlık çevredekilerin hayatını zindana çevirir.
Tadında kıskançlıklar yaşanıldığında; önem verildiğini anlar insan; Aşırı uçlarda yaşanılan kıskançlık tedavi gerektirir ayrıca; insanların hayatına mal olabilir. Ancak kıskançlık duygusu tek başına değildir; özgüven, tutku, bağımlılık, yalnızlık korkusu, aptal yerine konulma, paylaşmama isteği gibi duyguları da barındırır... Önünde oyuncakları bulunan ve daha yürümeye bile başlamamış bir bebeğin yanına başka bir bebek oturtulduğunda, bir müddet sonra oyuncakları kendilerine saklamaya çalıştıkları, hatta elindekilerle birbirlerine vurdukları sıkça gözlenmektedir... dolayısıyla kıskançlık; insanın öğrendiği bir kavram değil; doğuştan var olan bir olgudur; ve dozunda yaşanılabilen bir duygu olduğunda yararlı olabildiği gibi, dozunu aştığında insan hayatına mal olacak kadar zararlı bir duygudur.
