suruklerken seni;
tozu dumana katmiş bunca şey ve bizlere kurulmuş onca renkli sanal dunyalar. renk renk, işil işil ve reçel tadinda.
ilkouldaki mavi önlük aşklari. sorduklarinda utandiğin, beslenme cantasiyla peşlediğin onlar. beslenme çantandaki ezilmiş ekmek. açtiğinda utandiğin, utandiğinda yerine koyduğun. bir o bir ben tadinda.
birakirken seni;
köşede bir evin, tek renk odasina... ağzindan cikardiğin dumanla doldurduğun odadaki yalnizlik...şimdi onlari kovalarken seni yalniz bırakan
