dedeler falan değil sadece, 30' a merdiven dayamış biri olarak ben bile söylerken buldum kendimi.
her akşam "ezan okundu hadi eve diye çağıran annelerimize "birazcık daha oyniyim" diyemediğimiz ay'dı ramazan, annelerimizin eli kuvvetliydi çünkü, kandiller yanardı ve biz evlere koşardık..
oruç tutmak, "ben büyüdüm artık" cümlesinin altını doldurabilmen için önemli bir fırsattı, eğer oruç tutuyorsan belki akşam iftar sofrasında çocukların masasında değil de büyüklerin masasında bile yiyebilirdin yemeğini.
çocukların sofrasında her zaman ağlayıp sızlayarak büyüklerin yanında oturmayı başaran, düz saçlı ve saçlarında boncuklar olan bir kız çocuğu bulunurdu. sonra bu kızlar büyüdüler ve çok güzel oldular...
iftar sofrası demek en az 6 çeşit yemek demekti. annelerimiz, sanırım hiç doyulmayacağını sanıyorlardı. ama yemekteyiz sofrası gibi hem kola hem fanta hem de gazozun varolduğu -üstelik etiketiyle- bir masada üçünden birer bardak içmek ve çorba sonrasında şişmek çocuk masasının ritüeliydi sanki.
oruç tutacak yaşta olmadığı halde sahura kaldırılan çocukların ertesi gün anlatacak sahur hikayeleri olurdu. din bu kadar reyting yapan bir şey olmadığı için kanal 6'da o zamanlar sahur vaktinde
bushido-amerikan güreşi yayınlanırdı biz de oturur izlerdik.
yatmadan önce, mide su ve yemek dolu olmasına rağmen, bir bardak daha su içilirdi, sonra uyunamaz ve bir güzel işenirdi o suların hepsi.
zaten sahura kalktığın ve niyetinin oruç tutmak olduğu aşikarken "niyet ettim, niyet eyledim bugünkü orucumu tutmaya" denirdi. o yıllar, bu niyet cümlesi söylenmeden uyuyakalındığı için oruç tutulmadığı zamanlardı. dedim ya dini tv programları yoktu..
...
öyle özlüyorum ki o cümbürcemaat iftar sofralarını belki sırf bu özlem yüzündendir 10 yıldır oruç tutmayışım.
yok yok bu kadar basit değil nedeni, onu da sonra anlatırım..
bu topraklarda büyük çoğunluğun belli bir zaman dilimi içerisinde bir ibadeti yerine getiriyor olup diğer tüm zamanlarda diğer ibadetlerle işleri olmayışının nedenleri inancın gereği oluşundan önce sosyolojiktir, deyip kısa keselim.
