babaların yemeğinden güzel bi parçasını yemeyip evladının ağzına doğru kaşığıyla uzatırken minik bıyıkaltı bir tebessümle söyleyebildiği cümledir. bi de şu var:
+ babişko neden bana veriyosun en güzel yerini? sen yesene.
- baba olursan bir gün, anlarsın evladım.
+ ama baba kızım ben.
- kızım anne olunca anlarsın o zaman.
+ anne olunca anlandığını sen nerden biliyosun baba? sen anne oldun mu ki ?
- ?!?!?!**
