sadece duygusal değil aynı zamanda realist de bir eylemdir. zira abdullah öcalan'ın kendisiyle muhatap olunması halinde neler isteyeceği bellidir. zaten istemiştir de. "bana federasyon verseler istemem." diyen bu şahıs, istedikleri ile bir konfederasyon düşlediğini dile getirmiştir. o kadar ileri gitmiştir ki, kürtlerin kendi orduları olması gerektiğini bile savunmuştur. şimdi gidip de, böyle düşündüğü bilinen birini muhatap almak; kürtleri daha da galeyana getirmek, öcalan'ı onların lideri ilan etmektir. idam edeceğiz diye getirip, af çıkartırsak bu kişiye, bir de üzerine siyasete girmesine izin verirsek ülke sadece bölünmeye değil, elimizden gitmeye başlar ki; sevr ile nasıl kendi ülkemizden atıldıysak, bir benzerini de burda yaşarız. "kürtlere bir sürü hak verdiniz, hani bize hani bize." diyecek diğer etnik grupları saymıyorum bile. onlardan "bak terörle bir yere geliniyormuş." deyip eline silah alanlar da mutlaka olacaktır. bir kısmı da siyasi baskı yapacaktır. bir etnik gruba, hele hele istediğini terörle almaya çalışmış bir etnik gruba aflar çıkarmak; liderlerini de devletin muhatabı yapmak üniter devlet falan bırakmaz ortada. kağıt üstünde türkiye iken, gerçekte 20 tane federasyonun birleşimi, herkesin birbirine kin duyduğu bir ülkeye döneriz gibi geliyor.