sio2 (silisyum dioksit) esaslıdırlar. metal- ametal bileşikleridir, inorganiktirler. esas malzemesi kildir. kilin içinde sio2 ve başka bileşikler bulunabilir. seramikler elektriksel ve ısıl yalıtkandırlar. ısıl yalıtkanlıkları öylesine yüksektir ki, fırın astarı olarak kullanılırlar. seramiklerin bir grubu elektirik enerjisini mekaniğe ve mekanik enerjiyi elektirik enerjisine çeviren piezoelektriklerdir. seramikler sert ve kırılgan olup, basma mukavemetleri çok yüksek ve çekme mukavemetleri ise düşüktür. kilin şekil alabilmesi için suyla karıştırılması lazımdır. daha sonra bu suyu uçurmak lazımdır. bunu fırında ani şekilde yaparsak seramik gözenekli yapıda olur ki bu istenmez. o yüzden zamanla, güneşte kurutma vs. yöntemlere başvurulur. kuruyan seramik daha sonra sanayiide pişirme tabir edilen fırına sokularak ısıtılmaya başlanır. bu olay aşamasında,kilin içindeki ergime sıcaklığına ulaşan ilk bileşik vitrifiye olur. (bkz: vitrifikasyon) yani camlaşıp seramiği sarar. sırayla diğer bileşikler de vitrifiye olur. en üst ürünü tam vitrifiye durumdur. sio2'de si+4 ve o-2 değerlikli atomların nört duruma ulaşması 3 yöntemden biriyle mümkün olur. ya kovalent bağ yapar, ya iyonik ya da ikisini birden. (bkz: silikatlar)
