yaşamda; iyiden, güzelden ve doğrudan yana ne varsa ve yaşamaksa aslolan yaşamı; insan olabilmektir ilk koşul... insan olmak; bakmak ama baktığını görebilmektir, Duymak ama anlayabilmektir işittiklerini... konuşmak için kullanmak dili; ama bazen tutabilmektir, sessiz kalabilmektir yeri geldiğinde de... yağan yağmurun sevincini, göçmen kuşların telaşını, kelebeklerin, çiçeklerin yaşam coşkusunu... çıkarsız sevmektir insan olmak; ve en önemlisi kendinden başka her canlının yaşam hakkı olduğunu bilmektir. başkalarının acılarına üzülebilmek, sevinçlerinde sevinebilmektir. ve ağız dolusu gülebilmek yeri geldiğinde; hüznü kahırları yıkayabilmektir gözyaşlarıyla...
