sana çok şey yazmak istiyorum.ama hepsini yazamayacağımı adım gibi biliyorum aşk.belki alaycı bi gülümsemeyle veya sallamayan bi bakış açısıyla sendeydim ilk önce.senin ciddiyetin beni de içine çekiverdi.başta gözlerine kapıldım sonra kelimelerin ağzından çıkışına ve kahkahalarına..içime akana sesine adapte oldum sonra.alıştım ve sonra aşık oldum.hep istediğin gibi.ben bırakmak istedim ama bu sadece yarım saat sürdü sonra senin desteğinle bir güne tamamladık ilk ayrılığı.keşek bütün ayrılıklarımız böyle olsaydı.ben sana kalbimi yazmıştım tam o sıralarda.ve sen hiç hazırlıksız yakaladın beni.gitmem lazım dedin.artık olmuyor,istemiyorum dedin.belki çok zorlarıma denk geldin.ama bunlar benim zorlarım değildi.bunu içten söylüyorum.sen beni değil kendine aile istedin.ama olmadı.zorlarım seni zorladı ve koptun döküldün dallarımdan.ben çok ağladım çok şey kaybettim düşlerimden.grilere büründüm öyle flu baktım hayata.nefes alamadım nefessizlikten.nefesim dedim ve sen yoktun.nefes adayları tek bir soluk veremedi bana..hep hatırlattın kendini.bugün aklımdaysan bir kaç gün sonra sesimleydin.cevapsız olman imkansızdı bende.sen evlendin.başka nefes aradın kendine ben değildim di mi? belki o an değildim.nefes istedin sana şamar verdiler.belki suratına belki benim kıyamadığım vücudunun her bir zerresine.sığamadığım kalbine en çokda.kırıktın yine bende toplanmaya çalışıyordun.şakamıydı bu? değildi.bana hakimdin.şimdiki gibi.sonra sonra sonra geldin tekrar.bendeydin.yanında bir canla.ezel demişsin ona.neden? anlamı ne? sende anlamı ne? neden ezel aşk neden? aşkı haketmeyen aşk..ama ama bende hiç cevapsız hiç karşılıksız olmadın değilmi? bendesin ama ben nerdeyim? bilmiyorum..bu yazı sanadır.sakın okuma sakın..
