bunca senedir film izlerim, hala şu sahneleri görürüm ve hala aynı şekilde sonlanır: birisi birinin anlına silah dayamıştır ve öteki kıç korkusuyla konuşmaya başlar ama ne hikmetse hep kurtulur: "çek hadi tetiği, durma, çek. vur, hadi vur beni. eğer şimdi vurmazsan bir daha hiç vuramaycaksın, vur benii!!"
arkadaş bir filmde de "sen iste yiğidim" deyip de tetiği çeken birini görmedim. hep vazgeçiyorlar. ulan niye vazgeçiyon, adam istiyor işte. senin de istediğin bu değil mi, vur gitsin işte. neyi düşünüyorsun hala. pişman olmanın sırası mı? bir tane de vurduktan sonra pişman olan görmedim:
+vur beni, şimdi çek tetiği ve beynimi dağ..
-çattt.. n'oldu ibiş, vurdum işte. ahaha. aman Allah ım , ben n'aptım.
bir kere de böyle bir sahne görelim ya. burdan senaristlere sesleniyorum: vurun şu kancıkları artık.
