sadece bazı asker ailelerini bağlayan bir ilişkisellik. ölen askerlerin ailelerin büyük kısmının yeni arkadaşlarımızın ölmesini istemeyeceklerini ummak istiyorum. evlat acısı yaşayan anne ve babaların büyük bir kısmından duyulan sözler şunlardır zira: "allah kimseye evlat acısı vermesin."
kimse çocuğunun ölmesini istemez. çocuğu öldükten sonra daha fazla çocuğun ölmesini isteyebilen bir insanın bu topraklarda yaşayacağını sanmıyorum.
ancak "bizim çocuklarımız boşuna mı öldü" sorusu önemli bir sorudur ve sisteme yöneltildiği anda da cevabı çok farklı bir yerden bir ışık yakacaktır.
