kapitalistler, toplum nezdinde kendi rejimlerini itibarlı kılmak adına, rakip olabilecek her türlü rejime olmadık karaları çalmaktan bir an bile çekinmezler. bu söylem onların, toplumsal değer yargılarına sıkı-sıkıya bağlı cahil insanları aldatma tekniklerinin birinci halkasıdır. ikincisi ise, tanıdık-bildik din istismarıdır.
bu hususta, o denli futursuzdurlar ki, dünya üzerinde henüz kurulmamış ve işletilmemiş bir sisteme bağlı olarak yaşam sürdürecek insanların, kişisel eylemleri konusunda dahi böylesine peşin hükümlü söylemlerde bulunabilirler.