--spoiler--
# prozac kadar ses getirmemiş bir ilaç ama sanırım yan etkileri daha az ve daha etkili. e kimya bilimi de ilerliyor öyle değil mi?
1,3 yıldır kullanıyorum.
1,3 yıl önce kullanmaya başlamadan önce "lan sözlükte ne yazmışlar acep" diye gelmiştim işte bu sayfaya.
insanların duygularını törpülediğinden felan bahsediyordu burada ve kimi başka yerlerde, zaten önyargılı bir gerizekalı olduğum için de bütün antidepresanların uyuşturucu olduğunu kendime inandırmakta da fazla zorlanmamıştım.
o küçük sevimli beyaz şeyi her öğle yemeğinden önce almadan önce bu şerefsiz sevimli parçacığın hayatımı düzene sokacağını iddia eden psikiyatristime ve bana "ben sana şu halinle yardım edemem senin bir psikiyatristle de görüşmen lazım" diyen psikoloğuma hiç de iç açıcı olmayan düşünceler geçirirdim gereksiz kafamdan.
annem de ısrarla beni düzenli olarak psikiyatriste götürüyor, ilaçcığımı düzenli kullanmam konusunda ısrar ediyor ve bu ısrarını kafamda dikilerek ve ilacı zorla yutturmak gibi eylemlerle destekliyordu.
ilk aldığım gün kendimi iyi hissettim, bu iyi hissetmenin çok da normal ve iyi birşey olmadığını düşündüğümden olsa gerek prospektüsünü yırtarcasına okumaya başladım, diyordu ki, ilk kullanma anlarında intihar eylemleri belirebilirmiş.
kendimi tarttım ve intihar etmeyi uzunca bir süreyi düşündüm. (boktan bir cümle ve iğrenç bir parantez olacak lakin intihar etmeyi planlamaktan bahsetmiyorum, intihar olgusu üzerine düşünmekten bahsediyorum)
ikinci ay da daha cesaretliydim ve patronumla kavga ettim.
üçüncü ayda daha iyi bir iş buldum.
dördüncü ayda tekrar össye girmeye karar verdim.
13. ayda össden hayvan gibi puan çıkardım ilerlemiş yaşıma rağmen. (çok da değil lan, 26 olduk)
15. aydayım, çalıştığım en yeni şirketimde altın çocuk oldum. dozu yarıya indirdim. patronuma tekrar üniversiteye gideceğimi söylediğimde gitmemem için yalvarıyor, herhalde bu 1 sene içinde gururumu en çok okşayan şey bu oldu. para kazanmaya başladık be! (yeni üniversiteye girecek çıtırlara sözlükçülere buradan selam ederim, tecrübeli abinizin çok parası var, bmw alcam yakında)
demem o ki, bu ilaç benim bünyede işe yaradı be güzeller. hani diyorum iyi bir doktorunuz varsa ve kullan diyorsa kullanın gitsin. uyuşturucu felan değil, tedavi edici, kimyayı toprlıyor, kendinize geliyorsunuz, diyorsunuz ki kendi kendi kendinize, "ben bu ilacı kullanmadan önce kötüydfüm, pısırıktım, ve salaktım. şimdi daha kararlıyım, özgüvenim var, bir karar alıyorsam uygulayabiliyorum. aslan gibiyim ulan! heeeyyyythhh! " diye haykırabiliyorsunuz lan daha ne istiyorsunuz? anlıyorsunuz ki aslında bu ilaç sizi olmanız gerekene, normale döndürüyormuş. ilaç almadan önce anormalmişsiniz aslında. yani anormal bir mutluluk veyahut da gereksiz gülümsemeler katmıyor ki bünyenize. hadi bakalım canlar, yine de en iyisini toktor bey bilir diyorum. felan fişman.
zaten hiç sevmedim yazdıklarımı. iğrenç olmuş. şukela felan vermeyin istemiyorum. gidin başımdan beni yalnız bırakın.
lüzumlu edit: normale çeviriyor derken, doğuştasn beri anormaliz de bunu alınca normal oluyoruz demek istemedim. anormal hale girince, tekrar normal olmaya alıştırıyor. demem odur ki, insan depresyonda uzun süre kalınca, normal olanın herşeyin boktan olması sanıyor. bu ilaç da bunu gideriyor.
(beyteper canavari, 07.07.2007 21:24 ~ 19.03.2009 02:33)
--spoiler--
