izlediğimiz, gördüğümüz, tecrübe ettiğimiz bir çok ülkede, bir çok millette birbirlerini tanımayan insanlar birbirlerine sadece bir iki değişik kelime ile hitap ederler, mr. veya mrs. fakat konuştuğu dil türkçe olan her insanda bu konu bir tarz, bir hayat felsefesi, bir yaklaşım şekli ve bakış açısı olmuştur. 1 dakika boyunca, yoldan geçen birine saat sormak, veya minibüs şoförüne yol sormak için kaç değişik biçimde o insana hitap edilebileceği düşünülse, hiç tıkanmadan bir çok varyasyon üretilebilir.
abi, baba, hoca, dostum, kardeş, amca, dayı, kaptan, usta.. diye uzar gider. türk milletinin açıklığı, samimiyetinin bir göstergesidir. herkes herkesle bir anda yakın olabilir, bir bağ kurabilir.
ayrıca karakter tahlili bile yapılabilir kullanılan kelimeler ile.
kardeş: kabadayı bir yaklaşımdır, etrafındaki insanlara karşı daha sert, daha etkili bir tarz sergiler.
abi: daha yumuşak bir tavırdır, karşısındakinin ağırlığını her an hissedebilir.
hoca: bilmiş, ukalaca bir tavırdır, kendini eğitim, bilgi, dil konusunda karşısındakinin üstünde görür.
dostum: sert bir tarzdır, karşısındakini sindirmeyi hedefleyen bir kişinin kullanacağı bir yaklaşımdır.
dayı: dostane ve sevgi dolu bir tarzdır, sohbeti ilerletebilecek bir yapıya sahip, insan iletişimini seven biridir.
...... *
türk olmaktan dolayı gurur duymaya neden olacak bir özelliktir, zenginliktir, çeşitliliktir, heyecandır, farklılıktır, samimiyettir ve türklüktür.
uzun zaman sonra gelen edit: aslında ben anket niyetine açmamıştım ama değil anket, anketin allahı olmuş bu başlık. neyse artık battı balık yan gider.
