bir sağcıyla, bir faşistle, bir radikal islamcıyla ev arkadaşı olmaktan farksızdır.yaşayınca anlarsın aslı
nda senden pek de bir farkının olmadığını. bir solcuda sever, ağlar , nefes alır, hüzünlenir... onunda hayata üç aşağı beş yukarı aynı umut ve kaygılarla yaklaştığını görürsün. hatta mümkünse bunların hepsiyle aynı evde yaşamak gerekir biraz insan olabilmek , hayatı kendinden farklı algılayanlara tahammül edebilmek için. ardına biraz mevlana, bir tutam da yunus okumak gerekir; gonlune biraz insanlik bulasmasi icin.
