dilden korkuyorsanız emparyalizm dili ingilizceden korkun. kendi halkınızı anlayacağınız bir dilden değil!
işte kısa bir anektod size: (belma balcı'nın köşe yazısından alıntıdır)
12 Eylül döneminde, özellikle cezaevlerindeki baskıcı yasak bir çok filme bile konu olmuştur. Kamber Ateş Mamak'ta yatmaktadır ve bir gün annesinin onu ziyarete geleceğini öğrenir Anne köyünden dışarı çıkmamıştır ve doğal olarak orada hangi dil konuşuluyorsa sadece onu bilmektedir. bu dil ise kürtçedir ve Mamak görüşmelerinde ise türkçeden başka bir dil konuşmak yasaktır. Kamber'i bir tasa almıştır, çünkü annesi türkçe bilmemektedir. Ve kaygılı bir şekilde görüşe çıkar, annesi gelmiştir. Anne oğlunu görünce sevinçli bir çığlıkla seslenir: "Kamber Ateş nasılsın" Kamber yanıtlar: "iyiyim canım annem" Kadın, oğlunun gözlerinin içine hüzünle bakarak yine sorar : "Kamber Ateş nasılsın" Kamber annesine sadece bu cümleyi ezberlettiklerini anlamıştır. kadıncağız hep aynı cümleyi tekrarlayıp durur. Bir anne oğluna olan özlemini, hasretini, sevgisini anlatamıyor. derdini, ihtiyaçlarını soramıyor.
Anne, sesini hüzünlendirip, gözlerindeki yaşlarla soruyordu: "Kamber Ateş nasılsın" canım oğlum, sıkıntın var mı demekti. bir şeye ihtiyacın var mı demekti. sana çorap öreyim mi demekti. seni seviyorum demekti. Görüş bitince anne yineledi aynı cümleyi: "Kamber Ateş nasılsın" canım yavrum, hoşçakal demekti bu da.
