bir otel odasında kurulup, varoş mahallelerin, bıçkın gençlerinin elinde biten kuruluş. kendi içerisinde, galatasaray markası'nın bile önüne geçme potansiyelini taşıyan bu grup, cicim ayları geçtikten sonra, tribünde tek hakim olma, yan bakanı çizme uğruna, marjinalleşti, saldırganlaştı, kendi kendisini bitirdi. yönetim kadrosu'ndan sadece alpaslan dikmen'in, efendi olma, sakin olma konusundaki telkinleri dinlenmedi ve ali sami yen kapalısı, tek bir aile barındırmayan, 2 tane çift göremeyeceğiniz, dönemlerini yaşadı. yükselen kombine fiyatları, tribünlerin şükrü saraçoğlu kalitesini yakalamaya başlaması, alpaslan dikmen'in ölümü, endüstriyel taraftar'ın kesin zaferi aynı günlerde yaşandı ve ultraslan eski açığa geçme kararı aldı. bu karar muhtemelen, kurulduğu günden bu yana, kavga ile beslenen grup'un aldığı tek uzlaşmacı karardı.
