isteyince yapılanlardan olabilir, itirazım yok. bu sınavda derece yapmak için üstün zekalı olmanıza bile gerek yok. tek gereken sabır. biraz da istikrar. yok baya istikrar lazım.
her gün oturup o gün öğrendiklerini tekrarına bi-iki saat, onların testlerine bi saat, yarınki konuya bi saat bakınca şık oluyor. böyle düzenli ama her gün, robot gibi. her gün beş saatini ayırman lazım. çalışma şekli herkesin farklıdır, her insana farklı stiller kazandırır ama herkes için geçerli olan tek şey sabır. oturup küçük notlar çıkarıp onlara bakmak bi insanda işe yarıyorsa diğerinde yaramayabilir. kendine iyi gelen, rahat ettiğin çalışma şeklini bulduktan sonra kolay. ama ne gerek var işte? yani gençliğinin en güzel çağlarını heba etmek değil dediğim, öyle de değil öss zaten. ilerde işine yaramayan abuk bilgileri ezberlediğin bi sınav da değil. arz-talep dengesine göre oluşuyor neticede bu kadar kişiyi başka nasıl eleyeceksin? çocuğa ilkokuldan ne olmak istediğini sorup ona göre mi şekillendireceksin? ilkokul ne kadar sağlıklı bi karar dönemi olabilir? lise de bile bu bilinç olmaz çoğu zaman, yüksek puan alan adama tıp yazdırırlar ille "puanına yazık etme" diyerek. yazık edin canlar, size yazık olmasından iyidir. bana oldu ordan biliyorum.
kısaca bi sene feda ediceksin. iyi bi üniversite önde başlamanızı sağlıyor iş hayatına. çok zor olmasa gerek, bi sene düzenli çalışmakla kimsenin gençliği tükenmiyor. gençliğin en güzel zamanı üniversitede olduğun zamanlardır. bi sene yaşamdan kopup çalışırsan üniversitede sınıfta kal, rahatça, yaya yaya oku. okulun iyi olsun kaç senede bitirdiğin önemli değil.
