klasik bir tanım yapayım da komik olsun: yalnız olan yazardır dostlarım. yalnızdır, çaresizdir. kahretsindir, kaderine küsmesi gerekendir, dir,dir,dir...
şimdi buradan çıkarılması gereken anlam iki tane; adı geçen konu sözlük arkadaşlığı mı yoksa sözlük dışından gelen bir tanışıklık mı? öncelikle bunu ayırt etmek gerekir. ikisi birden olduğu takdirde durum vahimleşiyor ancak kendine güvenen bir yazarın her halükarda üstesinden gelebileceği düşüncesindeyim. zira kendi adıma söyleyeyim, her koşulda tanınmıyor olmak çok daha güzel. çünkü buradaki yazarlar sizin fiziksel görüntünüze ya da kişiliğinize değil düşüncelerinize değer vermeli. hiç tanımadığınız bir yazarın düşüncelerini takdir etmeniz o yazar için en güzelidir bana göre. çünkü düşüncelerin takdir gördüğü bir ortamda değeriniz bin kat daha artar. kaşınıza gözünüze olan hayranlıktan çok daha kalıcıdır bu. o yüzden kişisel anlamda tanınmıyor olmak en güzelidir, en doğrusudur ve en kaliteli olanıdır emin olun.
ha bir de sözlükte pek önemsenmeyen, düşünceleri değer görmeyen yazarlar elbette ki olacaktır. muhtemelen yeni yazardır, tanınmıyordur, üslubu anlaşılmamıştır falan. anlayacağınız hak ettiği değeri görmek için zamana ihtiyacı vardır. böyle bir durumda tanınmaması ise gayet doğaldır ki her sözlük yazarının başına gelmiştir bu durum. nickinin altına bir şeyler karalanınca o yazar adam gibi bir yazar mı oluyor sanki? zamanla oturmuştur bir şeyler öyle değil mi?
o yüzden "dert etmeyin böyle şeyleri, entrylerinizle gösterin kendinizi, buradaki hiçbir yazar yalnız değil çünkü tek bir kelimeniz bile birileri tarafından mutlaka okunuyor. üstelik tamam nezakaten söyleniyor ama birileri size hoşgeldin demiş ya da dememiş ne fark eder ki; sizin entrylerinizle kendinizi kanıtlamanız "hoşgeldin" gibi kuru bir sözcükten çok daha değerlidir. kendinize güvenin ki biz de sizlere güvenelim. "der candy.
