yalanım yok, bugün saat 03:02 ben gülüyordum. beynim oyun oynuyordu bana, hatırlamamak adına. sonra bir damla yaş süzüldü gözümden. daha dün gibi dedim, darmadumandı burası, on yıl önce bu saatlerde çok yakından bakıyordum artık anı olan onca şeye. "anı"nın en somut günü bugün. yana yana içimin en telaşlı yeri, hala kabullenemeyen yeri o çok sevdiklerime damla damla yaşlar döküyor gözümden. çok özlüyorum. rahat uyuyun. son bakışlarınız dipdiri hala bu şehrin adımlarınızı defalarca öpen sokaklarında.
