Yıllar ne kadar çabuk geçti sözlük. Yıllardan 93 ün yazı imiş. Yine böyle bir yaz ama deli dolu bir yaz. ilkokuldayım, sony walkmanler var. Siyah kaset çaları, kulaklığı, radyosu. Çok hoş. Amcamlarla birlikte, denizin yakomoz olup aktığı bir yere. Limonluya gidiyoruz. Çadırlar kuruluyor, kazıklar çakılıyor. Geceleyin, kuzenler ile muhabbet içerisindeyiz. Arkadaşlar var, ablalar var, ağabeyler var, ateşin başında toplaşıyoruz. Gitar sesleri yükseliyor gecenin rengine…. Ezginin günlüğünden ağlardım bir başıma, adlı şarkıyı hatırlıyorum, güzel günlerdi. Ve levent yüksel diye biri çıkıyor, çadır kampının cafe tarzı yanları açık okey taşlarının seslerinin duyulduğu yerden, med cezir çalıyor.
90 ların teması gibi. Kim bu falan. Kuzen levent yüksel diyor. Artık her gece onu dinliyoruz. Dinliyorum. Dinliyoruz…..
Esen meltemin eşliğinde güller içersinde şezlonga uzanıyorum. Kafamı kaldırıyorum. O küçük kafamı. Bakıyorum denize, yıldızlara. Özgürdüm. Fırtınam felaketim hasretim, ezgilerini mırıldanıyorum….
90larında başında çocuk olmak böyle bir şey.... anlamsız...
