ya bu da diğerleri gibi çıkarsa.. herşeyin bitmesi bana bağlı.. ama sonra.. sonrası pişmanlık ne kadar da inandırılmaya çalışsam da, güvenilmeyeceğini biliyorum..
"kolay değil vermek"..! içimden keşke diyorum "keşke bütün verenler benim kadar düşünse" biliyorum benim kadar düşünmediklerini.. insanlar düşünmeyeli ne kadar zaman oldu kim bilir..
insanlar ne geleceklerini düşünüyorlar nede geçmişlerini.. daha önce verdiklerinde sonuçların ne olduğu konusunda hiç bir fikirleri yoktu.. ders çıkarmadılar.. insanlara verince hemen unutuyorlar seni demek ki her şey verene kadar..
canım sıkılıyor vermekten vaz geçiyorum.. insanlar verdikten sonra sigara yakarlar ya ben vermeden sigaramı yakıyorum.. sigara biraz olsun içimi ısıtıyor.. versem bütün kış ısınacağım vermiyorum vaz geçiyorum.. dışarı çıkarken oy pusulamı ateşe veriyorum..
görevlilerin karşısına geçiyorum. diyecek bişey yok.. normalde başımı eğmem gerekirken vermediğim için başıma daha bir kaldırıyorum..
eve gidiyorum.. dağıtılan kömürleri aşa indiriyorum.. hebari hemen uçurmuşlar anlaşılan görevliler kamyonetle aşağıda bekliyorlar.. veriyorum kömürleri.. huzur doluyorum.. alırken biraz kızarıyorlar.. henüz kış gelmediğinden rahat olduğumu sanıyorlar..
