bazıları için filmden ibaret olan,fakat bu depremi yaşayan insanlar için cehennemi simgeleyen tarihtir.
edit : uzun gözükebilir..fakat o günü yaşamak isteyen insanların okuması gereklidir.
--spoiler--
ikinci sınıfa geçmiştim..birinci sınıf karnemi tüm akrabalarıma gösterme gibi bir çaba içerisindeydim..tüm akrabalarım bizi ziyaret ediyor,uzaktan geldikleri içinde bir gece kalıp gidiyorlardı..fakat o gün içimde büyük bir sıkıntı vardı..gökyüzü kıpkırmızı kesilmiş,hergün mahallede top oynadığım arkadaşlarım evden çıkmak istemiyorlardı..akşam oldu..yatağa girdim saat 03.00 civarı annem tuvalete gitmem için kaldırdı..tam tuvalete girdiğim sırada büyük bir uğultu içerisinde sallanmaya başladık çocuktum ama bunun ne olduğunu biliyordum..tüm ev ahalisi uyandı aşağıya inmek istedik fakat babam buna izin vermedi..duyduğum tüm sesler çığlıklardan ve deprem oluyor kaçın cümlesinden ibaretti..saniyeler süren deprem ömür gibi gelmişti..depremin bitmesi ile birlikte aşağıya indik..o zamanlar avcılarda oturuyorduk,evet istanbulda depremden en çok hasar gören yer..gördüğüm manzara şuydu ; sokakta beraber top oynadığım arkadaşlarımın evleri yerlebir olmuştu..ve onları bir daha göremedim..
--spoiler--
