özellikle ülkemizin doğusunda, silahlar topraktan bittiği için orada yaşayan vatandaşlarımız kavgalarını dahi silahlarla yapmaktadırlar, zaten çocukluktan gelen bir el alışkanlığı vardır. yadırganmamalı. olaylar sokakta oyun oynayan çocukların kavga etmeleri ile başlar sonra ailelere oradan da aşiretlere sıçrar. yakın mesafe dövüşmek istemeyen ahali silahlarını kuşanıp karşılıklı olarak birbirlerini tararlar. her iki taraftan kaybedilecek ikişer, üçer kişinin ne önemi olabilir ki?! sonuçta yenileri ara vermeksizin doğmaktadır. silahlı kavga uygulamasıyla hem kavga daha temiz şekilde yapılmış olur hemde ileride büyük şehirlerde bozgunculuk, soygunculuk, mafyacılık oynayacak, belkide dağa çıkıp militan olacak çocuklar silah kullanmadaki becerilerini geliştirmiş olurlar.
(bkz: taş yok mu taş)
