(bkz: müslümanların sorgulamama hastalığı)
gülümsetmiş başlıktır. modern dünyada şüpheciliğin, sorgulamacılığın eleştirilecek ne tarafı olabilir? kaldı ki son üç-dört yüzyılın bütün gelişmelerinin arkasındakiler, şüphecilik, aydınlanmacılık, bilimsel düşünce, diyalektik akıl, tümevarım ve tümdengelim gibi metodlar olmasına ne demeli? esas islâmın ve diğer bütün dinlerin "sorgulama, aklına bile getirme, seni böyle düşündürten şeytandır" gibi emirleriyle oluşturulmuş, ketlenmiş beyinler değil mi esas hastalıklı olan? sızan azıcık bir şüphe tohumunun bile on binlerce tövbe-istiğfar'la karşılanıp, büyük vicdan azaplarına gark ettiği kişiler değil mi esas problemli olan?
