öncelikle anne tokadı değil; (bkz: anne terliği)
biz * çok terlik darbelerinin üstesinden geldik sözlük...
canımız çok yandı, ama yine de "yandım anam" demedik, diyemedik... nasıl diyelim ulan yakan annem zaten...
babam "ya bırak şu çocukları kendi haline", "ne dövüyosun sen bu çocukları" tadında koruma ve kollama kolunun başkanlığını yaptı senelerce... "o seneler" bitti biz büyüdük, büyüdük derken ortaokuluz lan çok da büyümedik. -biz daha ölmedik-
malum ortaokulda gençlerin bir numaralı idolü: ortamda sigara içmek... ve biz de onu yapiyoruz, bir de bir triblerimiz var "dudak tirkayisiyim", "ben sigarayı sadece filtrede çıkan ismi için içiyorum" diyenler bile var. o derece malız... neyse günlerden bir gün hangi gün bilmiyorum yalan olmasın lan, ablamla havuza gittik ve bir anda sigara içmemiz gerektiğini düşündük ve öyle de yaptık. sonra havuzda görevli cankurtaran -ulvi bir görev- "bacak kadar boyunla ne sigara içiyorsun lan" dedi ve kafayı bana taktı sözlük. -adam haklı... evet. tamam lan, biliyoruz haklı!- sonra akşam babam bizi havuzdan almaya geldiğinde gammaz cankurtaran hemen bizi gammazladı. "bey bey sizin çocuklar sigara içiyor." babam o ana kadar bizi koruma ve kollama derneğinin yönetim kurulu başkanıyken bir anda gözümde başka bir kimliğe büründü. arabaya bindik. çıt yok. ne olacak merak ediyoruz. ama babamdan tek kelime çıkmıyor, konuşsa niye yaptınız bunu dese sövse, dövse haklı... biz de kabulleneceğiz. ancak babam tek kelime dahi etmiyor bu sessizlik bizim yerin 7 kat altına girmemize neden oluyor. eve gittiğimizde sigarayla ilgili eğitici program çıktı, aksilik ya bu denk gelecek! babamdan ilk tepki geldi. televizyondaki volume kısmını 100 yaptı. biz mümkün olduğunca yer katmanın altına geçmeye çalışıyorduk... o günden sonra sigara içmiyeceğime kendi kendime söz verdim ve sözümde de durdum... ve sonuç; anne terlikleri dizginlemez, ama babanın lafı değil; tek bir bakışı, hareketi yeter.... artar bile lan!
