küçükken, "büyüyünce ne olacaksın?" diye soranlara genelde ya bilgisayar mühendisi, ya doktor ya da astronot cevaplarını verirdik. büyüyünce, kazın ayağının hiç de öyle olmadığını anladık çoğumuz sonra..
işte küçüklükten gelen bu hedeflerin, hayalden ibaret olduğunu anladığımız gün yaşadığımız duygu yoğunluğuyla hemen hemen aynı hisleri yaşatır bize, özel olmadığını anlamak..
