sevgi ve kaybetme korkusu bir pastanın iki dilimidir. sevginin alanı büyüdükçe kaybetme duygusunun alanının küçülmesi gerekir. ama öyle olmaz. kişi sevgisini bırakıp gözünü korkularına diker. korkunun ecele faydasının olmadığı gerçeği bu gözü yanlış yere dikme hatasının üzerine tecelli eder.
