eskiden haysiyet, şeref denilen kavramlar vardı. Yani bir insan şerefsiz diye oğlu yada babası da şerefsiz sayılamazdı. Fakat zaman geçtikçe insanların hayata bakış açısı ne kadar da değişmiş. Tamam çocuk salak, mal, şerefsizmiş dağa çıkmış hadi şerefsizliği dağa çıkmak değil de üsütüne üstlük canlarımızı. ciğerlerimizi bizden almış ki budur aslında şerefsizlik, yüreklerimize ateşler düşürmüş ve bir "kancık" gibi boğazlanmış, gebertilmiş. Eskiden bir baba ne kadar da yüreği yansa şerefli bir baba gibi dimdik durur ve acısını yüreğine gömer ve yemek yediği kaba sıçan evladını sadece uzaktan severdi, çünkü o babalar şerefliydi. Şimdiki kancıkların babaları ise oğullarından aşşağı kalır yanı yok, bir yüzsüzlük içinde şerefsizliklerini devam ettiriyor çocuklarının.
tanım : rrrospu çocuğudur.
