balkan ülkelerinin tamamında, muhatabı söğüşlemek için araç olarak kullanılan bir eylem bu. adamlar sektör olmuş resmen. gerçi romanya'dan, bulgaristan'dan aranmak bi' heyecanlandırıyor, bi' titretiyor adamı böyle. inanmazsın bak. geçen sene geldi bana da böyle bir çağrı. elim ayağıma dolaştı. yeni keşfettiğim yabancı arkadaşlık sitelerindeki profilime ev adresime kadar yazdıydım, ordan buldular ellaham diye düşündüm başta. klavyeyi yalayacağıdım heyecandan. kırlentlere sarılıyordum manasızca. o ara telefonu açmayı unutmuşum işte. günlerce bekledim bi daha araması için.. ben de kontör yoktu çünkü. hattı ilk aldığımda operatörün verdiği 10 kontör ilk ve de son kontörlerim olduydu. ödemeli arardım ben etraftakileri.
neyse..
ilk aramadan yaklaşık 9 gün sonra, gecenin bi yarısı mesaj geldi. irkilerek uyandım. gönderen hanesinde yine bi bulgar önkodlu numara vardı. elimi yüzümü yıkadım, bayramlıklarımı giydim mesajı okumadan önce. bunu niye yaptım bilmiyorum, ama yaptım. mesajı açtım; sonuç hüsran, sonuç hayalkırıklığıydı. ayağını rakibin ayağına dolaştırıp takla atmasına rağmen penaltı yaptıramamış erif erdem gibi hissettim kendimi. okuduğum cümle tam olarak; "neden açmadın telefonu yarraam? para bitti burda, bişiler yap, pedere çaktırma" şeklindeydi zira. yavuşak kuzenmiş maarim numaranın sahibi. memlekette okul kalmamış gibi bulgar topraklarına depar attıydı.. ilim öğreneceğimiş sözde. hazır başlamışken, insanın duygularıyla oynamamayı da öğren be hey adebayor! be hey kakalak!
velhasılı kelam; her daim kötü niyetle yaklaşmamak gerek böyle numaralara. meşgule düşürün en kötü. ya da mesaj atıp msn isteyin. facebook'tan taciz mesajları atabilecek bilgiyi almaya çalışın filan. ama reddetmeyin. süt gibi kızlar la. yazıktır olm.
