biri "ben gidersem" mi dedi ne? kadife bir ses sunuldu sanki tabaklara kabus gibi bir isme rağmen. yumuşatıverdi geceyi..
ardından usul usul bir ıslık ıslattı geceyi. yaşlarsa dokulur arada. gitmeler, kalmalar, aradan geçen kimine ufak kalbe kocaman gelen bir yıldan sonra. -çektiğim acıların demindeyim bu akşam- ben anlamazdım tabi o zamanlar. anlamaya çalışmaksa; tüm eski sevgililer gibi "gereksiz" geldi insanlara. çabalamak bazen yersiz bir gayrettir derim hep. buldum da yitirdim. "bir harmanım bu akşam"..
zamanlamada ayrıldı yollar, upuzun yollar girdi, çoğu zaman trenlere küstük anlamsızca. halbuki beni sana, seni bana vardırırdı o trenler ve belki çıldırırdık başımı goğsune yasladığımda. belki bir kez olsun gerçekten akardı yaşlarımız. gorebilir miydik dersin o zamanları? gorebilirdik de biz mi bilemedik? ben "farketmeden" hiç farketmeden senin olmuşum der bir ses sakin sakin..
gül bahçemden sunar gibiyim "güzel ne güzel olmuşsundur" sen. yaz bitiyor, gozlerinde dalgalar, denizler ve ben ne derinde yüzerdim. gozume kaçıyorsun artık, yoruldum.
"zaman zaman" soluyorum saçlarının kokusunu, rüzgara aşığım. her falda, her ayrılıkta, her kavuşmada, her yaşlı gozde bir sen. belki bir ben, kabullenemediğim. sonra bir adam yine fısıldıyor, dalga mı geçiyor ne? -sigaramin dumaninda dudagima konuyorsun- şehir sussun ve tüm yüksek yapılar yıkılsın, eseceğim.
belki ilk cümleleri olmalıydı bir yazın ve yazının,- bilmezler nasıl aradık birbirmizi, bilmezler nasıl sevdik- keman içimi gıcıklıyor. yoksa "iki parça can" mı desem?
yalnızlıktan yana şikayetim yok, sıkıntım zamanla. bunu sana bir türlü anlatamıyorum, bak diyorum, bazı şarkılarda oyle tiktaklar var ki işliyor, içinden deniz geçen şehirlerde arıyorum yüzünü ve zaman zaman yine geçiyor. anlamıyorsun. halbuki -sen- anlamalısın..kendi bekler acelem "yadigar"..
bırakacak gibi oluyor bazen yarı yolda "kalbim". ortada buluşmaktan aciz iki insan var şimdilerde. -her sey benim kalbimdir cunku pek yarasmaz bu dunyaya- diyor unuttuğun şair. yaraşamadık mı yanaşırken ben senin ıssızlığına..
içime güller salıyor bazı bazı adın. susuzluğumu getiriyor aklıma. evvel zaman içinde, dünya alem dışında bir masaldı ve güzel gozlerinin meyhanesinde her gece -koy koy koy koy- demek var işte. "serserinim"..
