dovulesi degildir neticede cocuk da bunaliyor otobuste. ya da kucukken hepimiz akilli, uslu, ses cikarmayan cocuklardik gibime geliyor.
bundan fenasi otobuse binen iki kadin ve dort cocuktur. o cocuklar aglamaz fakat tepinirler surekli "bana bundan almazsan kuserim", "anne ayaginda sallamazsan aglarim" gibi cumlelerle insani sinir ederler. cocuk iner yerde uyur, anasi ses cikarmaz filan. molada zavalli bana "cocuklara goz kulak olur musun" derler kabul ederim tabii. biri anasinin pesinden kosmak ister, mola yerinde onu yakalamaya calisirim. adini bile bilmiyorum "dursana cocum, dur oglum" diyip duruyorum, rezalet. insanlar ne sandi bilemiyorum. sonra "otobus dursun bunaldim" der, der de der. aglamalarini tercih ederdim yahu.
