kendimde değilim artık, artık değil, uzun zamandır kendimde değilim ve artık sana yazacaklarım daha çok yoruyor, daha çok zorluyor beni. zamanın bir anlamı kalmadı sanırım benim için. ne söylersem ne yazarsam kurtulamıyorum senden. senden kurtulmak için yazıyorum demem bile anlamsız kaldı... ama ben kitaplara sığınıyorum yine, hiç aklımdan çıkmayan cümleleri tekrarlıyorum ve sana yormaya çalışıyorum.
"kelimeleri daha önce, öyle kötü yerlerde kullanmış oluyoruz ki, kirletir diye korkuyoruz duygularımıza dokunursa. seslerin başka bir dokunulmazlığı var"
ve bende dinlemeğe devam ediyorum, elimde ne varsa...
