'jan' çerkezce'de; 'atak, girişken, becerikli erkek' anlamındadır. çingeneler tarafından kullanılan ve argo olarak dilimize girmiş 'janti' ise kuvvetle muhtemeldir ki, aslen italyanca olan 'gentile' yani 'nazik erkek' anlamı veren sözcükten bozulmuştur.
çingeneler sıçtı ise,
biz türkler; önce bunu, içerisinde bir erkek betimlemesi bulunduğu halde 'centil(men)' şeklinde dilimize buyur etmiş daha sonra bununla da yetinmeyip konuşma dilinde, sonuna 'erkek' sözcüğünü ilave etme gereği duyarak iyice sıvamışızdır.
