ateist olmak için bilgi gerekir. kafasına çocukken doldurulan yanlışların yerine bilimin ulaştığı doğruları sokar ve bunları kavrarsanız geri dönüşünüz zordur.
eski çağlarda bilinmeyeni, korkulanı tanrı yapmak kolay bir çözümdü.
ölüm korkusunu, yok olmayı kabullenememek için en iyi yol inançlı olmaktı.
önemli olan insanın bu korkular ve bilinmeyen karşısında kendini kandırabilmesidir. bu onu mutlu kılar. inanç insana mutluluk verir gibi gözükse de içinde umut vardır.
umutlar ise gerçekleşmesi belirsiz, çoğu da olanksız isteklerdir. bu nedenle inançlı insanın kendindini çok sıkı kandırması gerekir.
bu yetenek de her inançlıda yoktur, başkalarından ve kendinden dahi gizlediği şüpheleri vardır çoğunun.
ateist özellikle fizik, biyoloji gibi temel bilimleri iyi kavranmalıdır. bunların da ulaşamadıkları bilgi çok. ancak eski insanlar gibi bilginin bittiği yere tanrıları koymak bir yöntem. günümüz ateistlerinin, bilim geliştiği için eski ateistlerden daha şanslı olduğunu da sanmamak gerek.
inançlar da bilim ilerledikçe değişime uğrar. eski hikayelere kılıflar uydurulur. bu kuranda vardı, deyip kuranın anlamı değiştirilir. big bang keşfedildiğinde papanın biri bilim nihayet kutsal kitabın söylediği yaradılış hikayesine ulaştığı dediği gibi.
kanıtlanmamışa, kanıtlanması olanaksız olana inanmak; eski çağ beyin ürünlerini sürdürmektir.
en azından şunu düşünün: kimi islam, kimi yahudi, hırıstiyan, budist, hindu vs. hangisi doğru? herkes kendi inandığını doğru sanır ve iddia eder.
hangisi doğru? kimi de tanrılara inanmaz. inanan da şu anda bizim gibi ülkelerde çoğunulukta, bazılarında isveç, japonya inançlıları %2 oranında.
hangi insanın düşündükleri doğru? inanmayanlar var, neden inanmadığını sorgulandın mı yoksa, onu direk suçladın mı?
bazılarının inanıp bazılarının inanmaması dahi bu işi sorgulamak için yeterli nedendir. inanmayan aptal da sen mi akıllısın;
eeeyy, inandığı için cennete gideceğini sanan insan. öbür tarafı garantilediğini sanan bencil! çıkarcı!
cennete gitmek için başkalarına iyilik yapan ahlaksız!
tasalanama sen varsan ölüm yok, ölüm olduğunda ise; daha önce nasıl yok isen, yine sen yok olacaksın.
sen ölümünle hiç tanışamayacaksın. korkma bu yaşamın en güzel özelliğidir. ölüm temizliktir. sağlama, yeni gelene yer açar.
cennet de cehennem de burada.
cennet (paradaise kelimesi) eski kurak iklim ve çöl insanlarının uydurduğu etrafı çevrili yeşillik ve içinde nehir akan mekandır.
ilk kez eski perslerde pari-daisa olarak uyduruldu. yunancaya paradaisos olarak geçti ve avrupa dillerine paradise olarak dönüştü.
