burnumun sızlaması için adını görmem yeter bitkisi.
hastalıktan kırıldığım bir yurt günü. elinda ballı zencefilli bir karışımla beni iyileştirmeye gelen bir arkadaş ve bu arkadaşla koridorda karşılaşmak. ardından bana o karışımı yedirmeye ant etmiş bir topluluk. bir gün hepsi bir araya geldi ve 1 hafta yurdun her köşesinde ciğerlerime kadar zencefil kokusu hissettim, odadan dışarı çıkamadım. bu bana zencefili getiren arkadaş kabusum olmuştu resmen. 1 hafta öncede kuru kahveye limon sıkıp getirmişti kulakları çınlayasıca. aktar gibi insanmışta farketmemişiz. *
