bu sefer kutlama yok, bu sefer tezahürat yok.. gösteri de yok alem de yok.
ağıt yakmaya gittim yitik aşkımın vatanına, en acı nağmeleri söyleyerek..
oturdum onunla oturduğumuz banka, elimi uzattım.. tutmadı. kolumu attım, kımse uzanmadı.. bir de sağıma baktım ki, o zaten ölmüş..
iki değil birdim, hatta bir de değil sıfırdım. daha da inebilirmiyim bilemem.. banka adını da kazıdım ya kemerimin tokasını çıkarıp.. silmedi esnaf entrymi. çocuk üzülmüş, kendi haline bırakın malı dediler.
ben gözyaşlarımı dökerken, tebessüm etti önümden geçen sevgililer, aynı zamanda benden sağlam küfür yiyen güruhtur kendileri.
ordan çıktım, agape ye gittim. daha doğrusu gidemedim. çay param bile yoktu.. yatırımlarımı başka alanlar üzerinde yoğunlaştırırım böyledir. baktım yine, mal gibi. batan gemime, bana batan ama..
yürüdüm yukarı bahariye ye, ilk buluşmamızda almıştım ya lan bi şeker.. o şekerciye gittim. yine baktım üç beş saatlik uykuyla geçinen zavallı gözlerimle.. bir şey diyeyim mi, bana değil de ona acı, o hayatının en zor günlerini geçiriyor.
devam.. nerde kaldık mango.. pazardan giymeyen kızlardansın ya hani.. hatırladım o en sıkıcı ama en bir güzel mango da geçen saatlerimi. sen denerdin, ben tutardım.. yakışmış mı diye sorunca, ben anlamam o işlerden derdim. seni de anlayamamışım ya o ayrı bir konu..
bugün programım böyleydi, ağıtlar yakıyorum kendi içimde tematik. sana anlatmasına anlatıyorum ama, bir espri yapınca yanıyor muhabbet.. farkına varıyorum. benim değilsin ki..
her neyse, bu kadıköy de benim tek gerçeğimdin. bu gerçeğin üstü yoktur bakma sen.. iskelen, durağın, nargile mekanları.. bugün hepsi seni sordu. ne diyeyim? cevab veremedi durumu oldu..
artık gelmiyo çingene tayfası, benimse kalmadı içimde en ufak bir heves çiçeklere karşı.. bekliyorum belki açar bana aldığın saati gömdüğüm saksıda yetişen o çiçek.. bilemezsin, kendimi de gömdüm oraya.
hikaye bu ya, sonu acı bitti. ilkay dinlemiyorum, veya sebahat.. acının üstüne ne yorum yapılır ki?
seviyorum, çok seviyorum, hala ilk günkü gibi seviyorum, üzüldüğüm tek noktada.. bu saatten sonra hala sikilmiş götün davasını yapıyorum..
sen git, kadıköy benim..!
ve beklenen an.. tanım: bu entryde bir çok tanım var, hayatın içinden. yaşanmışlıklar.. ne diyebiliriz aa kadıköy de mango varmış. agape diye bir kafe varmış.. he bir de üç renk.. orada ağlamadım ama.
en önemlisi de, yaşayan ölü gibi gezen mallar varmış. yardım edin onlara, kötüler..
