kaldı mı lan böyle aşklar... bir de burun buruna olup da aralarında asla erimeyecek sorunlar olanlar vardır. misal ben. seviyorum onu. elinde bi bıçak var. bense çıplağım. ellerim arkamda bağlanmış. bıçağı saplayacağını bilmek ama ne zaman saplayacağını bilmemek, öylece saplayacağı anı beklemek bıçağın saplanmasından daha çok acı veriyor. şuyuu vukuundan beter. bi ümit var içimde. acaba bıçağı saplamaz da ellerimi bağlayan ipi keser mi diye... saplayacak mı, öldürecek mi beni? öldürüyor. ellerim bağlı cansız bedenim, gözleri hayattayken hiç olmadığı kadar kocaman açık sere serpe yatıyor. şimdi söylesin alim olan ben aşk şehidi miyim?
