ne garip, son zamanlarda tam anlamıyla bir othello sendromu yaşamışım: tüm sadakatiyle sevmekten başka bir şey bilmeyen desdemona rolünü "bir erkek" olarak ben oynamıştım, aldattığımı zanneden ve bu yüzden kıskançlıktan kuduran ve sonunda onu seven zavallı desdemona'yı öldüren othello rolünü ise "bir kadın" üstlenmişti! trajikomik! ama shakespeare, insanlığın bu hallerini bildiği için böyle bir konuyu ölümsüzleştirmişti yüzyıllar önce...
