bu benim için çok duygusal bir olay, benim duygularım yok diye ezik büzük triplere giren sıradan insanlar anlayamaz bunu.
kendi içimde bir dünya yarattım. dünyam bir deniz kıyısından ibaret benim. kumsaldaki her kum tanesi, kıyıya vuran her dalga bana ait. suyun altından görünen binbir çeşit renkteki kaygan taşlar bana ait. devasa ağacın altındaki gölge, yanındaki kocaman ev de bana ait. odanın bir ucundan bir ucuna uzanan sofradaki kadehlerden yansıyan ışıklar var, onlar bile bana ait. denize giriyorum, kimsenin vücudunu temas halinde bulundurmadığı ve gözümün alabildiği bütün deniz benim, her su damlasıyla birlikte. başımı kaldırdığımda gördüğüm güneş benim. hiçbir zaman da bir başkası görünmüyor kumsalın öteki ucundan, bir tek ben varım ve herşey benim. tek başıma uyuyorum devasa ağacımın altında.
ve her seferinde dışımdaki dünyaya uyanıp ağlıyorum içimden.
