sol jargonda unutulmaz bir söylemdir. Her mitinge, toplantıda solcu, sosyalist tayfa bağıracak bir şey bulamadı mı, başlar: faşizme karşı omuz omuza. Ne zaman bağırır, kime bağırır? Türkiye örneğinden hareket edelim.
bir kere milliyetçiler, ülkücüler ilk sıradadır. tartışmaya gerek yok.
sağ görüş daha genel kapsamda bundan nasibini alır. Milliyetçiler dışında tüm akisiyoner sağ hareketler ve iktidara gelmişer bu yaftadan yararlanırlar.
ve ulusalcı olarak tanımlanan komprador sol. gerek yok açıklamaya.
peki bu süreç neden böyledir? aman fasa fiso. geçelim. benim diyeceklerim başka.
bilen bilir. Anadoludan gelen saf, gariban genç bunlarca ele geçirilirken şu süreç izlenir. Güzel bir kız ile arkadaşlık kurdurulur. O buna ideolojik eğitimi verir. Bir bakmışsınız, mitingde ikinci sırada(iddia odur ki ilk sırada olanlar genelde polis elemanıdır.), çatışmada ön planda.
Yine günün birinde ankara'da bir olay olmuş derler. Bu sefer sosyalist tosuncuklar kaçıyormuş. Buna sinirlenen bir sosyalist kızcağız bağırarak grubu toparlamaya çalışmış:
-kaçmayın lan, benden kızlığımı istediniz verdim, önden istediniz verdim, arkadan istediniz verdim. bunun için miydi ha? geri dönün, geri...
hikayenin aslı daha janjanlı da benim aklıma bu kadarı geldi. zaten sloganın özü de burada yatıyor:
