sanırsam bi 15 kişiydiler...
arkadaş aramıştır, ilk telefonumdan nerdeyse ilk konuşmamı yapmanın heyacanıyla:
-naber lan moruk?
diyerek telefon açılmıştır. tabii o zamanlar biraz küçüğüz, ama mahallede şanımız ufaktan yayılmaya başlamıştır. derken arkadaş direk:
+bizim parka koş lan, sinangil geldi kavga çıkarcaz. der...
-la olum yapmayın daha sonra dayak yiyoz bak.
neyse arkadaşa "tamam geliyom." denmiştir. fakat bi kaç morlukla beraber gözün şişeceği kesindir. bu yüzden sallana sallana parka doğru gidilir. yaklaşınca uzaktan bir durum kontrolü yapılır. arkadaşlar palmiye ağaçlarına dayanmış, karşı tarafın çocukları ise yerlerdedir...
+nerdesin olum sen ya!
-geldik lan işte...
o sırada yerde yatan veletlere savunmasız oldukları halde dalmışımdır.
hepsinin karınlarına, ağzılarına vurmuşumdur.
-lan bu memet değil mi? vay it oğlu it. al sana...
+tamam lan şimdi annesi falan gelcek gidelim.
-dur lan daha yeni geldim.
+hayvan herif yumrukları biz yedik ama.
-iyi, hadi gidelim, koçlarım benim.
