evrilmek fiiline takılma bebeğim. şu an için en uygunu oydu. kelime dağarcığım bu kadar, napalım. kelime dağarcığımla yargılama beni.
bu mizahcı/mizah oluşumu her şeyden önce, çok büyük hayal kırıklıklarına, çöküşlere, bitişlere hazırlamalı kendini. mizahını geliştirmiyor, bari sonuçlarına hazırlasın kendini.
mizah işi çok ciddi bi işdir aga. kimi mizahcı 'yaa ne ciddi işi arkadaşım, eğleniyoruz işte' diye bohem havalara bürünür ama kazın ayağının öyle olmadığı hepimiz tarafından defalarca görülmüştür.
en basit örnekten başlayalım. evet, levent kırca'dan. bi dönem tabiri caizse ortalığın hamına koydu. programından sonra 3 gün konuşuluyordu abartısız. hepimiz yaşadık o üç günü. ama levent kırca tutturduğu yolu devam ettirmeye çalıştıkça silikleşti, unutulmaya yüz tuttu. unutuldukça da hırçınlaştı filan. ama sorsan, hala türkiye'nin bir numarasıyım der.
aynı şey hamdi alkan, itilmiş-kakılmış filan için de geçerli. tv dizileri için de, mizah dergileri için de, internet siteleri için de...
gülünen, sevilen ve belli bi izleyici kitlesi yakalayan adam, nasıl bi akla hizmetse artık, gelişimini oracıkta kesiveriyor. 'sıçsam dört saat güler lan bu herifler bokuma' yanılgısına düşüyor. yavrum, ağam paşam, işler böyle dönüyor olsa, bugün hala cemal nadir'e, ramiz gökçe'ye, aziz nesin'e hatta ve hatta ahmet rasim'e filan gülüyor olurduk. mümkün mü böyle bişey? yıllardır aynı şeyleri anlatan bi arkadaşını dinler misin? bide üstüne para vererek? anan baban olsa bıkarsın, sevgilin olsa 'yaa benden daha iyilerine layıksın' diye topukların götüne vura vura kaçarsın.
kafam almıyor hakkaten, koca koca adamlar nasıl bu yanılgıya düşüyor? ferhan şensoy'u ittirmeye çalışıyolar yıllardır. tamam, zamanında güldürmüş-düşündürmüş olabilir ama olacak iş mi paşam bu? aynı şeyleri, aynı mimiklerle söyleyerek 30 yıl güldürebilir misin? gülünmeyince de 'yeni nesil mizahdan anlamıyor' diyebilir misin? ellerim titriyo şu an sinirden.
mizah zor iş. çok zor, çok çok zor iş. adamın kafa kablolarını yakar, sker atar adamı.
en son malesef uykusuz dergisinde gördük bu yanılgıyı. daha kaç sene ersin karabulut'un melankolisini okuyabilirim ki? veya yiğit özgür'ün götünü tutamayıp sıçan hunili heriflerine gülebirim? lan ekmeğinizi o işten kazanıyorsunuz. az bi saygınız olsun işinize, mizaha! ki, saygı göresiniz. yıllardır aynı tarz s.kiş çizen adama derginin arka sayfasını verirsen, ne çizeceğini 3 hafta öncesinden yüzde 3 yanılma payıyla tahmin edebileceğim memo tembelçizer'den, emrah ablak'dan, üstün kardeşlerden filan medet umarsan iki senede topu atarsın! abilerim kardeşlerim, yıllarca aynı şeylere gülecek gerizekalılara benziyorsak, size ne gerek vardı ki? öyle olsa göt çizeri bahadır baruter'le, yancısı dördüncü sınıf mizahcı fatih solmaz'la, 10 yıl öncesinin ekmeğini yiyen met-üst'le, gani müjde'yle filan idare ederdik! niye coştunuz da bel bağlattınız kendinize; yeni bi soluk getircez, gençlere şans tanıycaz filan diye. 2 yıla yakındır piyasadasınız, 3 ayda bi yeni çocuk alsanız 7-8 tane yeni mizahcı okuma şansımız olacaktı. ama yok, olmaz. o sayfalar kankalarınıza tapulu... mizaha, okura saygısı olmayan adam-müessese topu atmaya mahkumdur aga.
birol güven hala aynı şeylerle milleti güldürmeye çalışıyor. ölüsü kokmuş adamlara dünyanın parası verilip senaryolar yazdırılıyor. 15 senedir aynı şeyleri söyleyen adamlar komedyen diye milletin önüne sürülüyor. taklit etmeye çalıştığınız adam, conan o'brien gelişmek için götünü yırtıyor, siz hala aynı cümleleri kuruyorsunuz. ha, conan o'brien götünü yırtarken yanında mısın diye sorarsan cevabım çok sert olur. taklit etme arkadaşım, örnek al! iş disiplinini örnek al adamın.
çok doluymuşum bu konuda evet. mizahdan para kazanan adamların mizaha birazcık saygı duymasını istiyorum sadece. okuyacak, izleyecek adam bulamamaktan şikayetçiyim. ama ben kendimi yerken bi yerlerde, yıllardır çizdiği götün aynısını çizerek geçimini sağlıyor birileri. başkaları, ezik çocukluk anılarını samimiyet zırhına sarmalayıp iteliyor...
