günün birinde bi adamın başına çok büyük bi hastalık gelir. doktor doktor gezerler bütün ilaçları denerler. bakarlar olcak gibi değil bi üfürükçüye giderler...
üfürükçü gelir, adama bakar "muayene" eder. bi liste yapar bu listede yetimden alınmış tüy yazar. hasta adamın ailesi çok şaşırır bu duruma. derler üfürükçüye: "hocam nasıl olcak yetimden koparcaz mı nedir ne değildir." üfürükçü açıklar: "yok kuzey diyarlara gidin orda kadim bi pazar yeri vardır cuma pazarı olarak da geçer. heh orda bi kaç yetim olacak onlar tüy satıyor onlardan alın gelin."
hasta adamın biricik oğlu alır çıkınını çıkar yola... az gider uz gider dere tepe düz gider. arada bi kaç güzel hatun görür alayına gider. velhasılı kiram kuzey diyarındaki kadim cuma pazarına varır. sora sora bi yetim pazarcı bulur. şans bu ya çocuk "bitti abi" der. sonra bizim oğlan diğer yetimleri de bulur hepsi bitti derler.
gel zaman git zaman hasta adamın oğlu civataları yakmaya başlar. artık meczuptur, garibandır. pazarcıların verdiği üç beş yemekle idare eder, sokakta yatar hale gelir. yılmadan yetimlere tüy sorar. artık konuşmayı da unutur. tek söyleyebildiği şeyler
"tüyü bitmemiş yetim" olur.
bu sürede hasta adam ölür, üfürükçü de hasta adamın karısıyla işi pişirir, adamın malına konar. paranın abura kor. üfürükçü erdi muradına bize de siktir olup gidelim kerevetimize...
