olay şehirlerarası sefer halindeki bir otobüste geçiyor. kahramanlarımızla aramda minik bir koridor var. hostes bu koridordan her geçişinde sizi istemeden de olsa rahatsız ediyor. gelelim meseleye: otobüs tamamen dolu. yan tarafımda iki kişilik koltukta anne-kız ve 8 yaşlarında bir torun var. genel mantık çocuğun kucağa alınmasını emrediyor ama kendisi de anne olan agresif bayan annesine yere oturmasını tavsiye ediyor, aslında tavsiye etmiyor adeta emrediyor. kadının her sorduğu soruya ters cevaplar veriyor. tablo insanın içini burkuyor. insanın evladına gösterdiği hoşgörüyü, şefkati kendi annesinden esirgemesini anlamlandıramıyorsunuz. ve annelik zor demekten başka söz gelmiyor dilinizin ucuna.
