son dakika dedikoduları, sık aralıklarla apartman sakinlerine yetiştirmeyi görev edinmiş teyzelerdir. merak duygusu fazlasıyla ön plandadır bu kişilerde. 'kim nerede, kiminle, ne yapıyor' misali yerel magazin programı yapımcılığını üstlenirler genelde. dolayısıyla gözlerinden hiçbir şey kaçmaz. oradan buradan duydukları her şeyi en kısa zamanda gelip size anlatırlar. işin garibi hiç tanımadığınız, ömrünüzde bir kere bile görmediğiniz kişilerin hayat hikayeleriyle uykunuzu getirmeleridir.
günün hangi saati olursa olsun ısrarla zilinizi çalarlar, evde olduğunuzu anlamak için özel yetenekler edindiklerini düşündürürler insana. gitmeleri için ses çıkarmazsınız: hastasınızdır, yorgunsunuzdur, müsait değilsinizdir ya da en basitinden konuşmak istemiyorsunuzdur. fakat ne yaparsanız yapın genellikle kurtulmanız zordur. açmayınca bu seferde başına bir iş geldi herhalde diyerek ortalığı birbirine verirler. en sonunda davet edilmeden içeri geçerler. sonra da başlarlar anlatmaya. dakikalar işkenceyle geçer, saatlere döner, zaman ilerlemek bilmez bir türlü. gözünün içine bakarsınız, fazla ilgilenmezsiniz yine de gitmezler. söylenmemiş bir kelime dahi bırakmazlar.
bir de her nedense sabah aceleyle dışarı çıkmak ya da akşam yorgun argın evden içeri girmek üzereyken kapıda birden beliriverirler. belli bir süre de kapıda laflamaya başlarlar. kapı koluna sıkıca asılırsınız, aralığı mümkün olduğunca daraltmaya çalışırsınız. ama mümkünü yok gönderemezsiniz kapıdan. tam gidiyor derken başka bir şey daha eklerler sözlerine.
velhasıl iyi niyetli olduklarını bilseniz dahi zordur apartman teyzeleriyle beraber yaşamak; sabır ister.
