bütün ilkokul öğretmenlerim su aygırı tandanslı olduğundan bir türlü yaşayamadığım aşktır. yan sınıfın melek hocası ne kadar güzeldi halbu ki, sütun gibi bacakları, sapsarı saçları, kıpkırmızı dudakları vardı. parfüm kokardı hep. deri etekle gelirdi, hatırlıyorum. benim hocam ise 200 kilo falandı heralde, zevksiz giyinirdi; yürürken her yeri oynardı. çok yaşlıydı üstelik. kızları vardı arada bize yardıma gelen, onlarda güzel değildi. sonra 2nci sınıfta ilk defa okuldan atıldığım zaman; gelecek okulumdaki öğretmenin daha bir ilham verici olmasını bekledim. evet; hayal ettim bunu. suratında iki parmaklık et beninden çıkan kıllar yüzünden çocukluk psikolojimi bozan birisi olmasın dedim. olmadı. nispeten daha zayıftı; 150 kilo falandı heralde. çok güzel makyaj yapardı, çok takdir ederdim ancak; iri kadınlar çocukluğumdan beri tarzım değildir aslında. bir iki defa ergenlikten sonra fantezi olsun diye takıldığım oldu, o kadar. hep zayıf, ince belli kızlara aşık oldum ben; ve hayat karşıma hiç zevkime göre aşık olabileceğim öğretmen çıkartmadı. yaşıtlarımın hocalarının göğüslerinin ve bacaklarının ne kadar güzel olduğu anlatımlarını dinleyip hayal kurmakla geçti. ve geçti. bitti çocukluk. ilkokul da arkada kaldı, ortaokul da.
bazılarının içinde, taaa içinin derinliklerinde ukte kalan aşktır.
