Başlığı görünce dahi gözlerimin sulanmasına sebep olan konuşmadır. Efenim şöyle ki dedem beni çok severdi. Bense onu dünyadaki herşeyden daha çok severdim. Bütün çocukluğumu kendisinin tepesinde geçirdikten sonra babaannemle birlikte bir anda kuşadasına taşınmaya karar vermişlerdi. O zamanlar evimizde telefon hattı daha yeni... işte o zor koşullar altında önce operatörü arar, numarayı verir, telefonu kapatır, şanslı isek yarım saat sonra dedemlerin kuşadasındaki evine bağlanırdık. Sonra dedemin müthiş sesi gelir, beni ne kadar özlediğini, yok efendim, trt 1'in türk sanat müziği korosunda en ön sağda duran kızı gördükçe beni düşündüğünü anlatırdı. O gece uykuya dalmadan önce allahım nolur dedem hiç ölmesin diye dualar edilirdi.
