çocukken her fırsatta kendimizi içine atmaya çalıştığımız oda- salon.
duvardan duvara kocaman ve bir sürü gözü olan vitrin olmazsa olmazıydı.
dantelden vitrin peçeteleri de öyle.. gösterişli bir koltuk takımı ve zigon sepaları da kesin olurdu.
amaç kullanımdan çok gösteriş yapmak ve kendini zengin göstermekti tabi.
sadece misafir geldiğine açılır, o da çay içilir yemek faslı olmazdı. en uzun süre kalma imkanı annenin altın gününde olurdu.
en ilginci de evin en büyük salonu veya odasının seçilmesiydi! ev ahalisi genelde yandaki küçük odaya atılan 2 çekyat ve tv den ibaret odada geçirirdi hayatını.
ve bu; türklere mahsus geleneği hala yaşatan öyle çok kişi var ki.. *
