Ben seni gölgelerin ardına sakladım,
Çocukluğumla beraber,
Su birikintilerinde
kağıttan gemi yüzdürdüğüm günlerde...
Geceleri gökyüzünü izlerken anladım
Yıldızların daima yalnız kaldığını,
Ve karanlıklar çöktüğünde,
ben de korkardım yanlızlıktan
Uğultular duyulurdu kulaklarımda,
Ve görülürdü uzaklardan gölgeler,
Ben seni gölgelerin ardına sakladım,
Karanlıkta seni fark etmesinler diye,
Gün gelecek
çıkaracaktım seni oradan,
Çamurdan adamlar
bir vuruşta yıkılmayacaktı bu sefer,
Ve kağıttan kuklalar yapacaktık
Rüzgarda devrilmeyecek olanlardan
Bir gece kanayan hayallerim taşındı,
Gölgelerin ardına
Hüzün makamında bir yenilgi tarafından
Esareti gördü gözlerim,
Resmine ağırca dokunarak
Korkmamacasına vurulmaktan
Ve sen;
Sen korktun
Gölgelerin ardına sığınmaktan...
