dönmek istememiştim oysa, gittiğim o uzun yoldan. bütün yalnızlıklar etrafında dolaşırken yalnız kalmıyor ya yalnızlığın bu şehirde, kalabalığı sökmüyo ruhuma. sıkış tepiş yolculuklar sarıyor bütün kenti, günün her saati her daim koşuyor ayaklar, bir ben bozmuyorum ritmini bacaklarımın. ve orda fahişe hissetmiyorum kendimi,bakir bir aşk kalıyor hep bacakları arasında bu şehrin. kızlığım sayrı kalıyor adının baş harfinde, ve çok uzun
zaman önce bozdum kafayı adının baş harfiyle. sessizliğine takılmıyorum çok zaman, ama kendi sessizliğimden korkuyorum bazen. ben orada, boğaz köprüsü üstünde titreyen bir beden, atlasam suya akıntıyla savrulacak her şey,ve vuracak bir kıyıya, mosmor bir suratla hantal ruhum, oysa seviyorum ben moru, ve alsınlar istemiyorum yüzümün rengini benden. dilimin ucu bir şarkıyla gideceğim bu şehirden,"çekilin karanlıklar rahat bırakın beni, ölüme yaklaşmışken döndürmeyin yolundan bedenimi."
durduramıyorum aralıklarla gelen titreme nöbetlerimi. enerjim yok, boş bir pil gibiyim. ve zararlıyım doğaya. adını söylerken soluduğum şey oksijen değil, yakıyor boğazımı, küçücük yüreğiyle dikiliyor karşıma, sonra babam anneme bağırıyor, annem de babama, onlar da bir ayrılma halinin en son ekleri olarak çıkıyorlar karşıma. mum yakmak istiyorum ama biliyorum o da yalnız kalacak odamda. monitör aydınlatıyor yüzümü, ağladığım belli oluyor galiba, savuruyorum elimin tersiyle bir damlayı, diğerleri hücum ediveriyor. ama takmıyorum, bir de diyor ki teoman kulağıma, yorgun görünüyorsun biraz uzan istersen, sever gibi yapma artık daha henüz vakit varken. konuşuyor mu benimle acaba diye düşünmeden edemiyorum şimdi. mutlu olmaya yetmiyor hiçbir şey, hak veriyorum ona. bazı yalanlar güzel ve bazı gerçekler acı. dokunuyor bana bu şarkılar, bu mektuplar, kızartma gibi, mayalı hamurlar gibi,ama seviyorum da hepsini.aslında sıkı bir perhize başlamalıyım, vazgeçmeliyim şu ara sevdiğim her şeyden. ya o? vazgeçebilir miyim dokunamadığım bir tenden? bilmiyorum. zaten anlamıyor da beni, şarkıya lanet ediyorum. ve avcuma alıyorum bir kelebeği, avuçlarım kanıyor.
